Distorted Desire

Dit hoofd gaat over verlangen dat uit de hand loopt.
Over dat gevoel van iets zó hard willen, dat het gewoon... lelijk wordt.
Groot, opgeblazen, zwaar, ongemakkelijk.
Het zit niet meer in je lijf, het is je lijf.

De lippen zijn veel te aanwezig. Alles trekt naar dat ene punt van begeerte.
Het gezicht zwelt op. De ogen zijn dicht, alsof het alleen nog voelt en niks meer ziet.

Distorted Desire is voor mij wat er gebeurt als je verlangen niet meer probeert te snappen of te controleren.
Als je het laat groeien tot het bijna belachelijk wordt. Grotesk. Maar wel écht.

Ik heb dit gemaakt omdat ik het zelf herken. Die gulzigheid. Dat ongeremde.
En ook het ongemak dat erbij komt.
Dit is rauw.
En eerlijk.

— Klei, Acryl verf, Vernis
— glanzend, overdreven, en toch herkenbaar