Embrace

Dit werk gaat over omhelzen, maar niet per se iemand anders.
Eerder jezelf. Of een gevoel. Of iets wat je eigenlijk niet goed weet te plaatsen, maar wat er wél is.

Embrace is een soort opgerold hoofd. Alles trekt naar binnen.
De lippen zijn overduidelijk aanwezig, maar de rest duwt zich samen.
Alsof het hoofd zichzelf probeert vast te houden.
Of misschien net iets loslaat.

Het is geen typische knuffel. Het is zoeken naar houvast.
Naar zachtheid, middenin de chaos.
Ik maakte dit toen ik zelf niet goed wist waar ik stond — dus ik ging naar binnen.

Dit werk is een omhelzing zonder armen.
Een gevoel van: ik weet het ook niet, maar ik blijf wel hier.

— Klei, Acryl verf, Vernis
— opgerold, ingetogen, aanwezig