Familiar Stranger

Dit hoofd voelt bekend. Alsof ik het al eens zag. Misschien in een droom, of in de spiegel op een dag dat ik mezelf niet helemaal was.

Familiar Stranger gaat over dat dubbel gevoel van nabijheid en afstand.
Het hoofd kijkt schuin omhoog, bijna zelfverzekerd — maar de blik is leeg. Of wachtend.
Er zit een glimlach in de mondhoeken, maar hij lijkt niet vanbinnen te komen.

Ik maakte dit hoofd vanuit dat ongrijpbare gevoel: je thuis voelen en toch ontheemd zijn.
Herkenning die je tegelijk geruststelt én verwart.
Een portret van iets wat we allemaal kennen, maar moeilijk kunnen vastpakken.

Ik hou van die dubbelheid. Van beelden die blijven zweven tussen echt en onecht.
Herkenning kan vervreemdend zijn. Vooral als je jezelf tegenkomt op een plek waar je niet dacht te zijn.

— Klei, Acryl verf; Vernis
— Gelaagde huid zoals herinneringen